رباعی شماره‌ی ۱۰۰۵


چون زمزمه در سرم صدا می‌‌آید
‎با باده به جمع و در خفا می‌‌آید

در مستی و شور و عاشقی آیاتی
بی‌واسطه از خود خدا می‌‌آید

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید