رباعی شماره‌ی ۱۰۱۴


دردا که هر آنکسی که با من جوشید
‎پیمان بشکست و دیده بر من پوشید

ای ساده! بیا که باده باید نوشید
وز بهر وفا دگر نباید کوشید

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید