رباعی شماره‌ی ۱۱۴۳


گر یارِ دل تو را ربودست زمین
‎قلبت ز فراق او چو گشتست غمین

عزلت مگزین! بیا به میخانه نشین
می نوش و بگو که کار دنیاست همین

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید