رباعی شماره‌ی ۱۱۱۷


با هم بزنیم و شادی و خنده کنیم
‎دل را ز سرور و نغمه آکنده کنیم

این وقت خوش و زمان سرمستی را
بیهوده چرا فدای آینده کنیم

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید