رباعی شماره‌ی ۹۵۸


آن یار که از صدق و وفاداری گفت
‎وز نفرت خویش از ریاکاری گفت

من در عجبم چگونه از بین همه
تنها به رقیب حیله‌گر آری گفت

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید