رباعی شماره‌ی ۱۰۶۱


عمری بنشسته‌ای و گویی ای کاش!
‎تا بلکه از آسمان بیفتد پاداش!

از من بشنو یکی نصیحت داداش!
برخیز و بجای آن کمی کوشا باش!

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید