رباعی شماره‌ی ۱۰۵۶


بیهوده ز حسّ و حال من هیچ مپرس
‎وز راحتی خیال من هیچ مپرس

چندان شنوی اگر بسی ناله و داد
از علّت قیل و قال من هیچ مپرس

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید