رباعی شماره‌ی ۹۷۳


نفرین به کسی که زرد و رنجورم کرد
‎وز غم به چنین گلایه مجبورم کرد

خود از تن و روح من بسی فایده برد
من را به عوض نمرده در گورم کرد

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید