رباعی شماره‌ی ۱۰۶۲


شادا رخ یار و خنده‌ی پر نازش
‎وآن قامت پر کرشمه و طنّازش

آغوش بگیر و غرق در بوسه نما
کز بر چو رود بسا نیابی بازش

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید