رباعی شماره‌ی ۱۱۹۱


ای دوست! چرا فغان و فریاد کنی؟
بیهوده مرا به گریه‌ات یاد کنی؟

بهتر نبُود بجای این ماتم و سوگ
با خنده‌ی شاد خود مرا شاد کنی؟

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید