رباعی شماره‌ی ۱۰۵۲


ای آنکه به نام حق کنی جنگ و ستیز
‎واندر دل این و آن زنی خنجر تیز

باشد که به دوزخ همان حق عزیز
افتی و از آن نباشدت راه گریز

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید