رباعی شماره‌ی ۱۱۷۳


یک عمر به کار زندگی فرسودی
‎وز آنهمه رنج و غم نبردی سودی

خوشتر نبُدی بجای آن کار عبث
بنشسته کنار جوی و می‌آسودی؟

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید