رباعی شماره‌ی ۹۱۶


تن‌پرور خفته را فراوان بنواخت
‎جایش تن زار و خسته تاوان پرداخت

آن را که چنین عدالتی بنیان ساخت
پیش از همه بایدش به زندان انداخت

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید