رباعی شماره‌ی ۱۱۲۸


اندوه جهان، دگر نباید خوردن
این بار گران، دگر نباید بردن

جایی که کسی برای کس تب نکند
بهر دگران، دگر نباید مردن

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید