رباعی شماره‌ی ۱۰۷۶


در قحطی و سیل و آفت و رانش سنگ
‎وز حمله‌ی گرگ و شیر و تمساح و پلنگ

هرگز تلفات و کشته‌ها بیش نبود
از آنچه که آدمی خودش کشته به جنگ

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید