رباعی شماره‌ی ۱۱۳۹


سودا زده و در به درم، خوب ببین!
‎آواره‌ی کوه و کمرم، خوب ببین!

زآن دم که غم تو در وجودم افتاد
از حال خودم بیخبرم، خوب ببین!

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید