رباعی شماره‌ی ۹۸۲


همواره دم از خسارت ما زده‌اند
‎امّا خودشان همیشه درجا زده‌اند

گیرم که ز کار ما نبودی سودی
آنان چه گلی بر سر دنیا زده‌اند

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید