رباعی شماره‌ی ۱۱۲۷


برخیز و سبوی باده آور به میان
‎پر کن قدحی برای من از می آن

مستم کن و از هوش و حواسم برهان
چندان بده تا رها شوم از غم جان

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید