رباعی شماره‌ی ۹۸۷


ملّای محل به ختم من دم نزند
‎حرفی ز بهشت و از جهنّم نزند

وز سوی خدا تشر به آدم نزند
تا حال مرا دوباره بر هم نزند

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید