رباعی شماره‌ی ۱۱۵۰


هر صبح که از افق زند نور پگاه
‎تا شام که بر زمین فتد تابش ماه

از یاد مبر که بهر غفران گناه
خیرات کنی شراب انگور سیاه

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید