رباعی شماره‌ی ۱۰۷۲


از روز اجل اگر که دارم من باک
‎هرگز نبُود از آنکه می‌گردم خاک

ترسم که بُود حیات بعد از مرگی
چون زندگیم در این جهان وحشتناک

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید