رباعی شماره‌ی ۹۳۶


هرگه که کسی گفت «خدا فرمودست»
‎بدبختی ما از آن فراوان بودست

کِی گفت و کجا گفت و چرا بعد از آن
خاموش شدست و تا ابد آسودست؟

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید