رباعی شماره‌ی ۹۷۶


باز آمدی و خزان من گلشن شد
‎گلهای حیاط خانه صد خرمن شد

بهتر چه از آنکه بعد شبهای دراز
چشمم به جمال انورت روشن شد

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید