رباعی شماره‌ی ۱۱۴۹


از هر طرف سرم بریزاند مو
‎تا آنکه مرا فقط بماند ابرو

بودم چو‌ هلو، کچل شوم چون گردو
داند چه کسی چرا مرض دارد او

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید