رباعی شماره‌ی ۹۹۲


دیدی که چگونه همچو رهزن بربود
‎یکباره هر آنچه بوده از من بربود

دزدان همه شب زنند و این دزد وجود
دنیای مرا به روز روشن بربود

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید