رباعی شماره‌ی ۱۱۹۸


ای کاش کمی وفا به یارم بدهی
‎آسوده دلی به جان زارم بدهی

راضی شده‌ام که هرچه دارم همه را
بگرفته و عشق پایدارم بدهی

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید