رباعی شماره‌ی ۱۱۰۵


صد بار دگر اگر به کویت آیم
‎با هدیه و حلقه پیش رویت آیم

تا چشمه بری و تشنه بازم آری
با میل خودت مگر به سویت آیم

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید