رباعی شماره‌ی ۱۰۸۱


حسرت بخوری همیشه بر آن ایّام
‎کاندر دل شهر و کوچه بودی گمنام

زآن دم که به شهرتی شوی خاص از عام
یک لحظه به خلوتی نگیری آرام

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید