رباعی شماره‌ی ۱۰۵۷


زآن روز که تا جنون رسد قهر بترس
‎زآن روز که سیل خون برد شهر بترس

ای شیخ و شهی که مست قدرت هستی
زآن روز که واژگون شود دهر بترس

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید