رباعی شماره‌ی ۱۱۷۴


اندوه و ملال و رنج من را دیدی
‎رفتی و فقط به حال من خندیدی

آن دم بگذشت و روز دیگر چو رسید
خود عاجز و درمانده چو من گردیدی

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید