رباعی شماره‌ی ۱۰۸۹


تنها به یکی خرابه خاموش شدم
‎خوردم ز قدح بسی و مدهوش شدم

تا بلکه رود ز یاد من خاطر تو
غافل که فقط خودم فراموش شدم

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید