رباعی شماره‌ی ۶۱۵


همواره به زندگی فراز است و نشیب
‎گر شد همه دم به کامت اینست عجیب

هش دار! که در قضاوت اوج و فرود
خود را ندهی به حکم بیهوده فریب

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید