رباعی شماره‌ی ۶۱۹


آن طفل که خانواده‌اش خوشبخت است
در کاخ نشسته، بسترش بر تخت است‎

مدیون کسی بُود که از روز نخست
همواره اسیر مشکلاتی سخت است

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید