رباعی شماره‌ی ۶۶۹


از دوست ملامتی چو بر من برسد
بهتر ز مجیزی که ز دشمن برسد‎

کآن سردی برفست به هنگامه‌ی کشت
وین شعله‌ی آتش که به خرمن برسد

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید