رباعی شماره‌ی ۷۶۹


بنگر به شکوه جنگل ای فرد شریف
کز نعمت آن هوا شود پاک و لطیف‎

هرگز نکنی به غفلت آنرا تو کثیف
تا آنکه بماند همچنان سبز و نظیف

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید