رباعی شماره‌ی ۶۹۶


بر حافظ خوش‌کلام و بی‌باک درود
‎کو کرد به عشق و مستی پاک ورود

با هر غزلی که از می و تاک سرود
آورد مرا به سجده بر خاک فرود

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید