رباعی شماره‌ی ۶۵۰


سرمست شمیم و عطر گلها در باد
مفتون درخت و چشمه هستم دلشاد

مجذوب شب و ستاره از غم آزاد
می‌خندم و هرچه می‌شود باداباد

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید