رباعی شماره‌ی ۷۵۹


ای صاحب فهم و دانش و بینش و هوش
این پند مرا بکن تو آویزه‌ی گوش‎

روزی که شود ندای عقل تو خموش
درّنده شوی فراتر از کل وحوش

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید