رباعی شماره‌ی ۷۱۳


عمرم به عبث گذشته بر بیم و امید
‎دلخوش شده‌ام به آرزوهای بعید

یابم چو دوباره فرصت عمر جدید
هرگز نشوم جدا ز دلدار و نبید

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید