رباعی شماره‌ی ۶۹۹


روزی که مرا خاک هم‌آغوش شود
هر قصّه که گفته‌ام فراموش شود

بر ساز شکسته‌ای به یک عمر زدم
یک نغمه که ناشنیده خاموش شود

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید