رباعی شماره‌ی ۶۹۵


بخت نآمده هان که ساده از در برود
‎وآن عاشق دل‌سپرده از بر برود

دل جوی و بدان به قهر و اندوه فراق
عشقی که به دل فتاده از سر برود

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید