رباعی شماره‌ی ۶۶۰


با رفتن تو خانه پر از غم گردد
وین سینه دگر سرای ماتم گردد‎

من عاشق بیقرار و می‌گویی تو
از روی زمین چه غم یکی کم گردد

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید