رباعی شماره‌ی ۷۸۴


افسون‌شده از ترانه و شعر و غزل
آکنده ز شوق و ذوق و امّید و امل‎

اندیشه بسی فکنده در کار و عمل
آینده‌ی این همه چرا مرگ و اجل؟

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید