رباعی شماره‌ی ۷۷۲


عمری به ره علاج خود با ادراک
‎بودم به تلاش و جستجو در افلاک

غافل که شفای درد و رنجم از خاک
آماده شده به خوشه‌هایی بر تاک

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید