رباعی شماره‌ی ۸۰۱


من هستم و ساز و باده و زلف صنم
بنشسته کنار جوی و آسوده ز غم

فارغ ز هر آنچه دیگران وعده دهند
از حوری و حوض کوثر و باغ ارم

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید