رباعی شماره‌ی ۸۵۸


مردم پی آب و نانشان، چاره بجو!
‎آزرده شده روانشان، چاره بجو!

انبوه خراش و زخم بر پیکر خلق
تا مانده رمق به جانشان، چاره بجو!

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید