رباعی شماره‌ی ۸۳۱


تا مانده زمان، دانه‌ی مهری بفشان
در خلوت جان، نهال سبزی بنشان‎

در کام وجود بیقرار من و خویش
از میوه‌ی آن بچین و شهدی بچشان

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید