رباعی شماره‌ی ۸۶۷


ای آنکه اسیر کار و منزل گشتی
عمری چو خران مانده در گل گشتی‎

جامی بزن و بدان که از بی‌فکری
بیهوده در این زمانه بددل گشتی

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید