رباعی شماره‌ی ۶۲۱


گیرم که کسی در آسمان موجود است
‎واندر سر او ز خلقمان مقصود است

از بین بسی خدای مخلوق بشر
برگو که کدامشان همان معبود است

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید