رباعی شماره‌ی ۷۹۵


عمری به دویدن استخوان سابیدم
بس مانع و پیچ و خم که برتابیدم‎

در آخر راه و سوی مقصد بودم
یکباره ولی به چاله‌ای خوابیدم!

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید